(ภาพจากpixabay)
โอ้ เอ๋ย อินางลูกแม่นี่เอ๋ย คนดีของแม่นี่เอ๋ย
เอ่ เอ เอ้ เอ้ เอ้ เอเอ เอ มือไกลเปล แม่จะเห่เพลงกล่อม
ว่าขวัญเอย ขวัญมา อย่าร้องให้งอแง ผีบ้านผีเรือน ปกปักดูแลลูกแม่ให้หลับสบาย
แม่จิเอาเดือน ต่างด้าย เอาร่มไม้ต่างชายคา แม่ธรณี พระแม่คงคา โอบกอดวิญญา เจ้ามาจนใหญ่
รักไม่มีข้อแม้ หวงเจ้าดั่งดวงใจ โลกกว้างที่เจ้าโบยบินไป มีความห่วงใย แม่ตามต้อย ๆ
เทียวทางกลางป่าออนไลน์ ป่าดิจิตอล เจ้าอย่าลืมที่นอนหมอนเก่า อย่าลืมปลาร้า ปลาเจ่า
อย่าลืมส่งข่าวถึงแม่บ้างเด้อลูกเด้อ โคราชบ้านเองเขาใหญ่
แนวเพลงพงไพรเสียงนกละเมอ หากใครเค้าทำให้เองน้ำตาเอ่อ จิเอารักแท้ของแม่เยียวยา
ขอบคุณเนื้อร้องจากเพลงกล่อมลูก ต้นฉบับ สุนารี ราชสีมา
รูปจากการแค็ปสกรีนยูทูบ GMM Gold Fanclub
หรือเข้าไปฟังเพลงกล่อมลูกตาม
ลิงก์เลยค่ะ👆👆👆
( ภาพจากpixabay)
ความหมายของคำว่าแม่ ยิ่งใหญ่นัก เกินกว่าจะบรรยายเทียบไหนเท่า วันแม่ได้วนมาถึงอีกวันของทุกปี และขอให้เป็นวันแม่ทั้งเดือนเลยค่ะ ผู้เขียน จึงอยากเขียนถึงลูก ๆ ที่ยังมีแม่อยู่ให้คิดถึง อยากใช้บทความนี้เป็นสื่อจากแม่ ส่งต่อให้ลูกได้หวนคิดถึงแม่ที่เฝ้ารักเฝ้ารอลูก ๆ อยู่ทุกวันค่ะ ไม่ใช่แค่วันแม่หรือวันพิเศษแค่วันเดียว
ครอบครัวของผู้เขียนเป็นคนต่างจังหวัด จึงได้เห็นการแสดงออก ถึงการบอกรัก หรือสื่อให้แม่รู้ว่าคนเป็นลูกก็รักแม่นะที่ทำแบบคนในเมืองไม่ค่อยมีค่ะให้เห็นค่ะ จึงเป็นที่มาบทความที่จะมาเล่าเรื่องการแสดงออกเรื่องรักแม่ค่ะ และมันก็มีลูกอยู่สองแบบที่ ทำทีแสดงการรักแม่ ที่ต่างกันโดยสิ้นเชิง ดังที่เล่าต่อไปนี้ค่ะ
แบบที่หนึ่งแสดงออกแบบรักมาก แค่ช่วงเวลาสั้น ๆ หรือช่วงที่จะมาขอตังค์จากแม่ หรือแค่ช่วงเวลาที่กลับมาเยี่ยมบ้าน มาแสดงความรักให้แม่ได้ชื่นใจสักหน่อยนึง หลังจากกลับไปทำงาน หรือกลับไปบ้านตัวเองแล้ว จะหายไปเลย ไม่โทรไม่ถามไม่เคยส่งข่าว กว่าจะมาแสดงความรักอีกที ก็อาจจะเป็นช่วงเทศกาล หรือเป็นปี ถึงจะมาอีกครั้ง ระหว่างนี้ไม่คิดบ้างหรือ ว่าแม่จะเจ็บจะป่วย จะคิดถึง จะห่วงหาลูกขนาดไหน อันนี้เป็นเรื่องจริงที่ผู้เขียนได้เห็นมาตลอดจึงนำมาเล่าได้
แบบที่สอง แทบไม่มีการแสดงออกเลยว่ารักแม่ ไม่เคยบอก ไม่เคยพูด ไม่เคยกอด แม่เลย เพราะด้วยสังคมต่างจังหวัดตามชนบท อาจจะเป็นอย่างนั้น แต่เชื่อมั้ยลูกแบบที่สองนี่แหละ ไม่เคยทอดทิ้งพ่อแม่ไปไหน จะอยู่เลี้ยงดูพ่อแม่ จะคอยหุงหาอาหาร ให้แม่ คอยหาหยุกหายา พาไป ทำบุญไหว้พระ ไปนู่น ไปนี่ แล้วแต่ว่า แม่จะใช้ให้ไปไหน แล้วแบบที่สองเนี่ย แม่จะไม่ค่อยรู้สึก ปลาบปลื้มเท่ากับแบบที่หนึ่งนะ อาจจะด้วย อยู่ด้วยกันจนชิน จึงเหมือนเป็นเรื่องธรรมดา แต่แบบที่หนึ่ง คือการตั้งตาเฝ้ารอ ห่วงหา เมื่อนาน ๆ ได้รับการแสดงออกถึงความรักแบบเอาอก เอาใจ เป็นพิเศษ แม่ก็จะปลื้มปริ่มได้นานเป็นเดือน ๆ เลยค่ะ
ขอวนกลับมาแบบที่หนึ่ง ซ้ำร้าย บางคนยังใช้คำพูดนี้มา พูดเหมือนให้คนอื่นดูดีนะ ประมาณว่า " มีบุญแล้วที่ได้ดูแลพ่อแม่ " อืม ! มันก็ใช่ แต่ในเมื่อทุกคนทำได้ในการดูแลแม่ ทำไมไม่อยากได้บุญจากการ ดูแลบ้างล่ะ ทำไมไม่โทรหา ทำไมไม่ส่งข่าวคราว ทำไมปล่อยให้ พ่อแม่อยู่แบบกระเบียดกระเสียร ทำไมปล่อยให้แม่ตั้งตารอ คำพูดนี้มันเหมือนเป็นการพูดปกป้องตัวเองมากกว่า ในลูกแบบที่หนึ่งนะ อันนี้ก็เรื่องจริงที่ผู้เขียนได้เห็นมาตลอดอีกเหมือนกันจึงนำมาเล่าได้
ส่วนการแสดงความรักต่อแม่ แบบที่สองนั้น ผู้เขียนว่าการทำแบบนี้อาจดูเหมือนว่า ไม่ได้แสดงอะไรให้ใคร ๆ หรือแม่รู้สึกเลย แต่ให้ทุกคน รับรู้เถอะ คนที่ทำแบบนี้คือการเอาใจ ทั้งใจ มาอยู่กับบุพการี เลยนะ ไม่ไปไหนคอยห่วง คอยดูแล คอยคิดว่า จะอยู่ยังไง อายุมากแล้ว บางคนละทิ้งทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นเรื่องงาน หรืออะไรหลาย ๆ อย่าง แล้วมาอยู่ดูแลพ่อดูแลแม่ มันเป็นการแสดงออกด้วยการกระทำ ที่มันเกิดจากจิตใต้สำนึกข้างใน มากกว่า การแสดงเพื่อเรียกร้องเอาอะไรบางอย่างจากแม่ ดั่งเช่นแบบที่หนึ่ง
(ภาพจาก pixabay)
ในวันแม่นี้ หรือเดือนแห่งวันแม่นี้ อยากให้ลูก ๆ ได้แสดงออกด้วยการกระทำที่เป็นแบบที่สองเถอะ ถ้ายังไม่สามารถกลับมาอยู่ดูแลแม่ได้ ก็ให้โทรหา ถามข่าวคราวว่าแม่เป็นอย่างไรบ้าง หรือส่งข่าวให้แม่ได้รู้บ้างว่าเจ้าเป็นอย่างไร อย่าปล่อยให้แม่ตั้งตารอ อีกอย่าง อย่าปล่อยให้แม่อยู่แบบกระเบียดกระเสียร เก็บเงินส่งมาให้แม่ได้ซื้อหยุกซื้อยาบ้าง ก่อนให้ก็อย่ามัวคำนวณ ตัวเลขอยู่ล่ะ ให้จ่ายง่ายดั่งตอนไปช้อป หรือตอนไปตั้งวงกับเพื่อนน่ะ เพราะเชื่อว่าตอนจ่ายแบบนั้นคล่องปื๊ดแน่นอน การแสดงออกด้วยการกระทำ แบบนี้ไม่ต้องรอวันพิเศษก็ได้นะ ทำได้ทุกวันเลย ถ้าแม่คือดวงใจ ถ้าแม่คือสิ่งที่เราเฝ้ารัก ก็ทำให้เป็นวันพิเศษ ทุก ๆ วันก็ได้ค่ะ ทำให้เสมือนเป็นวันแม่แห่งชาติทั้งปีเลยก็จะดีาวันนึงไม่มีแม่แล้วคุณจะได้ไม่ต้องคิดถึงว่าได้ได้ทำสิ่งดี ๆ ให้แม่เลย
ด้วยรักจากใจจากลูกคนนึง
thank you
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น